From islands to icecaps
Door: katja
Blijf op de hoogte en volg Katja
03 April 2014 | Nepal, Kathmandu
From islands to icecaps
Jaa cambodja met haar mooie eilanden verlieten we voor bangkok. Om de volgende nacht naar Kathmandu te vliegen.
Toen hannah op zoek ging naar een plek om vrijwilligerswerk te doen ging ik met een groepje op pad met een nepalees die ons in een jeep overal heen bracht. Als eerste gingen we naar een tempel waar offers werden gedaan, we waren helaas te laat om dat te zien. Maar HOLIguacamoli we hebben leuk gefeest met een groep locals, de dag erna was het officiele holifestival maar hier werd al een goede pre-holi gevierd. Eerst dansten we alleen bij de vrouwen die voorzichtig wat poeder op je wangen smeerden en ze wilden allemaal met je dansen, je voelde je heeeel bijzonder en westers. Bij de jongens gingen het er wat anders aan toe en kreeg ik meteen local rijstbier in mijn handen geduwd en zat heel mijn hoofd vol rode poeder
De dag erna was het echte holi festival, en het was suuuper. Overal kleuren en mensen die water gooien maar toch waren er vooral toeristen.
Verder zijn we die dagen vooral winkel in en uit geweest voor spullen voor mijn trekking, jeminee je hebt veel nodig; slaapzak, veldfles,thermo, bergschoenen etcccc
Annapurna circuit trekking
Dag 1. De scout komt weer boven
Na een busrit waar ik toch wel een paar keer voor mijn leven heb gevreesd kwamen we aan in Besi sahar. Nu begonnen we echt aan de annapurna circuit trek, een trekking door het himalaya gebied genaamd annapurna.
We is trouwens de drie denen jeppe,jonas en rene, de roemeense alex en euzen, anne uit duitsland en de nederlandse anna en ik. Met leeftijden tussen de 19 en 35, lekker varierend dus;)
We hadden gekozen geen dragers of gids te nemen. Aangezien ik alles dus zelf mee moest sjouwen nam ik genoegen met weinig kleren en ondanks dat was het toch nog een beetje 'hè waar gaat die tas met dat meisje heen'. Al wandelend in mijn afritsbroek en bergschoenen kwamen de scoutinggevoelens weer boven!
We sliepen in bahindaba(1270m) en gingen al lekker vroeg onze slaapzakjes in.
Dag 2tm 4. Spieren kweken en snickers eten
Deze dagen hebben we in totaal 24 uur gelopen en zijn we 2km gestegen. De eerste dagen liepen we door groene rijstvelden met uitzicht op witte bergtoppen. Dat wisselden we af met mooie bossen en enorme watervallen. een ding bleef hetzelfde, de heerlijke snickerbreaks. De winkelier van een winkeltje van drie m2 groot in the middle of nowhere was dus ook aangenaam verrast toen hij in een klap maar liefst 63 snickers verkocht.
Dag 5 en 6.In de wolken
Deze twee dagen maar tien uur gelopen omdat we een rustdag hadden in manang. De wandeling daar naartoe was weer beautifullll zoals alle dagen, het is moeilijk om een niet mooi uitzicht te vinden hier. Waar je ook kijkt, of een mooie rivier, of een bergtop, of een groen bos of een adelaar in de lucht etc!
Een ding was minder mooi, op ons acclimatiseringsdagtripje in manang kwamen we een dood paard tegen, dat werd opgegeten door van die enorme vogels die je normaal alleen in tekenfilms ziet. Maar zelfs dat was wel enigzins mooi of in ieder geval 'interessant' om te zien
Een acclimatiseringsdagtripje doe je omdat je anders Ams kan krijgen (accute mountain sickness) en dat komt omdat er minder zuurstof in de lucht is omdat het zo hoog is. iedereen had er wel een klein beetje last van,voelt als een erge kater-.- Het motto is walk high sleep low.
Dag 7 en 8. Koud
De witte toppen komen dichter en dichterbij en het wordt steeds mooier, wel ook steeds kouder! Dag 8 hebben we maar kort gelopen omdat we op dag 9 een enorme wandeling voor de boeg hebben. Die nacht lagen wij al voor onze gemiddele bedtijd (die is rond 8 uur haha) in onze in Nepal gekochte 'north face' slaapzakjes, die wonder boven wonder bestemd waren tegen de -10 graden.
Dag 9. On top of the world
Vandaag was het de dag dat we het hoogste punt bereikten, The pass. Een klim door de sneeuw van 896m omhoog, en flink stijl ook. De dag begon vroeg,04:15.
Het eerste stuk vond ik verschrikkelijk, er was zo weinig zuurstof dat ik 10m kon lopen en dan 2 minuten op adem moest komen maar daarna was het geweldig. Je loopt naar de top van een berg met een felblauwe lucht en enoorme sneeuwvlaktes, het was heel zwaar maar het zeker waard. En eenmaal De top op 5416m bereikt was ik toch wel een beetje trots, daar hadden we al acht dagen voor omhoog geklommen met onze eigen benenwagen en backpacks. En best een gaaf idee om meer dan 5 kilometer hoger dan in mijn slaapkamertje in den Bosch te zijn. Maar toen, de afdaling. 1655m naar beneden. Ik ben in totaal denk ik 20 keer uitgegleden en gevallen want sneeuw is glad en een berg is stijl. Aangekomen in muktinath(3760m) hadden we weer voor het eerst een lekker warme douche,het was dan wel een pisstraaltje en maar een warme douche voor een heel hostel maar genieten dat dat was.
Dag 10 en 11 Love Nepal
Minder leuk was dat ik een beetje sneeuwblind was omdat Ik zo blond (<- jaja onderhand al een beetje) was geweest om geen goede zonnebril op te zetten tijdens the pass. Verder was het weer net zo mooi en leuk! We hebben langs de grootste vallei van de wereld gelopen, helemaal niet verkeerd.
Dag 11. On the edge
Vanaf jomson (2740)Kwamen we na een super enge busreis langs afgronden die ik niet had willen zien aan in tatopani Wat staat voor warm water, het heet niet voor niets zo want ze hebben heerlukkee hotsprings!ff ontspannen die spieren dus!
Dag 12 en 13 powergirls op poonhill
In tatopani Besloten de jongens (kugh kugh) de bus naar Phokara te nemen omdat ze zere voetjes hadden. Wij powergirls gingen door, op naar poonhill. Een paar dagen ervoor liepen we door de sneeuw naar beneden,nu liepen we langs de mooiste rhodondendrons stijl omhoog.
Wekkertje ging om 04:00 en om 05:00 stonden wij bovenop een berg (3200) naar de zonsopkomst te kijken. Waarna de afdaling begon die onder andere 3000 treden en 2000m inhield. Daarna waren we er wel klaar mee en hebben we een jeep naar Phokara genomen:)
Ik was vantevoren bang dat ik misschien teveel van Nepal verwachtte maar dat is niet het geval. Tot nu toe heb ik heel erg genoten en de trekking was misschien niet alleen het letterlijke maar ook het 'figuurlijke' hoogtepunt tot nu toe van deze re
Jaa cambodja met haar mooie eilanden verlieten we voor bangkok. Om de volgende nacht naar Kathmandu te vliegen.
Toen hannah op zoek ging naar een plek om vrijwilligerswerk te doen ging ik met een groepje op pad met een nepalees die ons in een jeep overal heen bracht. Als eerste gingen we naar een tempel waar offers werden gedaan, we waren helaas te laat om dat te zien. Maar HOLIguacamoli we hebben leuk gefeest met een groep locals, de dag erna was het officiele holifestival maar hier werd al een goede pre-holi gevierd. Eerst dansten we alleen bij de vrouwen die voorzichtig wat poeder op je wangen smeerden en ze wilden allemaal met je dansen, je voelde je heeeel bijzonder en westers. Bij de jongens gingen het er wat anders aan toe en kreeg ik meteen local rijstbier in mijn handen geduwd en zat heel mijn hoofd vol rode poeder
De dag erna was het echte holi festival, en het was suuuper. Overal kleuren en mensen die water gooien maar toch waren er vooral toeristen.
Verder zijn we die dagen vooral winkel in en uit geweest voor spullen voor mijn trekking, jeminee je hebt veel nodig; slaapzak, veldfles,thermo, bergschoenen etcccc
Annapurna circuit trekking
Dag 1. De scout komt weer boven
Na een busrit waar ik toch wel een paar keer voor mijn leven heb gevreesd kwamen we aan in Besi sahar. Nu begonnen we echt aan de annapurna circuit trek, een trekking door het himalaya gebied genaamd annapurna.
We is trouwens de drie denen jeppe,jonas en rene, de roemeense alex en euzen, anne uit duitsland en de nederlandse anna en ik. Met leeftijden tussen de 19 en 35, lekker varierend dus;)
We hadden gekozen geen dragers of gids te nemen. Aangezien ik alles dus zelf mee moest sjouwen nam ik genoegen met weinig kleren en ondanks dat was het toch nog een beetje 'hè waar gaat die tas met dat meisje heen'. Al wandelend in mijn afritsbroek en bergschoenen kwamen de scoutinggevoelens weer boven!
We sliepen in bahindaba(1270m) en gingen al lekker vroeg onze slaapzakjes in.
Dag 2tm 4. Spieren kweken en snickers eten
Deze dagen hebben we in totaal 24 uur gelopen en zijn we 2km gestegen. De eerste dagen liepen we door groene rijstvelden met uitzicht op witte bergtoppen. Dat wisselden we af met mooie bossen en enorme watervallen. een ding bleef hetzelfde, de heerlijke snickerbreaks. De winkelier van een winkeltje van drie m2 groot in the middle of nowhere was dus ook aangenaam verrast toen hij in een klap maar liefst 63 snickers verkocht.
Dag 5 en 6.In de wolken
Deze twee dagen maar tien uur gelopen omdat we een rustdag hadden in manang. De wandeling daar naartoe was weer beautifullll zoals alle dagen, het is moeilijk om een niet mooi uitzicht te vinden hier. Waar je ook kijkt, of een mooie rivier, of een bergtop, of een groen bos of een adelaar in de lucht etc!
Een ding was minder mooi, op ons acclimatiseringsdagtripje in manang kwamen we een dood paard tegen, dat werd opgegeten door van die enorme vogels die je normaal alleen in tekenfilms ziet. Maar zelfs dat was wel enigzins mooi of in ieder geval 'interessant' om te zien
Een acclimatiseringsdagtripje doe je omdat je anders Ams kan krijgen (accute mountain sickness) en dat komt omdat er minder zuurstof in de lucht is omdat het zo hoog is. iedereen had er wel een klein beetje last van,voelt als een erge kater-.- Het motto is walk high sleep low.
Dag 7 en 8. Koud
De witte toppen komen dichter en dichterbij en het wordt steeds mooier, wel ook steeds kouder! Dag 8 hebben we maar kort gelopen omdat we op dag 9 een enorme wandeling voor de boeg hebben. Die nacht lagen wij al voor onze gemiddele bedtijd (die is rond 8 uur haha) in onze in Nepal gekochte 'north face' slaapzakjes, die wonder boven wonder bestemd waren tegen de -10 graden.
Dag 9. On top of the world
Vandaag was het de dag dat we het hoogste punt bereikten, The pass. Een klim door de sneeuw van 896m omhoog, en flink stijl ook. De dag begon vroeg,04:15.
Het eerste stuk vond ik verschrikkelijk, er was zo weinig zuurstof dat ik 10m kon lopen en dan 2 minuten op adem moest komen maar daarna was het geweldig. Je loopt naar de top van een berg met een felblauwe lucht en enoorme sneeuwvlaktes, het was heel zwaar maar het zeker waard. En eenmaal De top op 5416m bereikt was ik toch wel een beetje trots, daar hadden we al acht dagen voor omhoog geklommen met onze eigen benenwagen en backpacks. En best een gaaf idee om meer dan 5 kilometer hoger dan in mijn slaapkamertje in den Bosch te zijn. Maar toen, de afdaling. 1655m naar beneden. Ik ben in totaal denk ik 20 keer uitgegleden en gevallen want sneeuw is glad en een berg is stijl. Aangekomen in muktinath(3760m) hadden we weer voor het eerst een lekker warme douche,het was dan wel een pisstraaltje en maar een warme douche voor een heel hostel maar genieten dat dat was.
Dag 10 en 11 Love Nepal
Minder leuk was dat ik een beetje sneeuwblind was omdat Ik zo blond (<- jaja onderhand al een beetje) was geweest om geen goede zonnebril op te zetten tijdens the pass. Verder was het weer net zo mooi en leuk! We hebben langs de grootste vallei van de wereld gelopen, helemaal niet verkeerd.
Dag 11. On the edge
Vanaf jomson (2740)Kwamen we na een super enge busreis langs afgronden die ik niet had willen zien aan in tatopani Wat staat voor warm water, het heet niet voor niets zo want ze hebben heerlukkee hotsprings!ff ontspannen die spieren dus!
Dag 12 en 13 powergirls op poonhill
In tatopani Besloten de jongens (kugh kugh) de bus naar Phokara te nemen omdat ze zere voetjes hadden. Wij powergirls gingen door, op naar poonhill. Een paar dagen ervoor liepen we door de sneeuw naar beneden,nu liepen we langs de mooiste rhodondendrons stijl omhoog.
Wekkertje ging om 04:00 en om 05:00 stonden wij bovenop een berg (3200) naar de zonsopkomst te kijken. Waarna de afdaling begon die onder andere 3000 treden en 2000m inhield. Daarna waren we er wel klaar mee en hebben we een jeep naar Phokara genomen:)
Ik was vantevoren bang dat ik misschien teveel van Nepal verwachtte maar dat is niet het geval. Tot nu toe heb ik heel erg genoten en de trekking was misschien niet alleen het letterlijke maar ook het 'figuurlijke' hoogtepunt tot nu toe van deze re
-
03 April 2014 - 20:54
Els:
Hallo powergirl, ik ben supertrots op je dat je dit als jongste van het hele gezelschap zo goed hebt volgehouden . De jongens moeten zich schamen met hun zere voetjes !! Heel fijn dat deze tocht aan al jouw verwachtingen heeft voldaan. Dikke knuffel, mama -
03 April 2014 - 21:09
Harry:
Ha lieve Katja, Fantastisch! Door jouw foto's zie ik het helemaal voor me. Bij Scouting Lucas kunnen ze trots zijn. Kus en knuffel, papa -
03 April 2014 - 21:48
Hans:
Ha Katja, knap hoor. Wat zul je hier nog lang van nagenieten!
Groetjes, Hans -
04 April 2014 - 10:29
Caroline:
Ha Katja, wat een prestatie! En een onvergetelijke ervaring vooral. Groetjes, Caroline
-
04 April 2014 - 12:22
Jinske:
Haa lieve katja, echt wauw wat een suuper gave ervaring!!
Leuk om je verhaal te lezen en echt knap dat je het zo goed vol hebt gehouden.
Wat zal het daar mooi zijn zeg in Nepal :)
Liefs Jins -
04 April 2014 - 18:32
Margje:
Hey zusje,
Wat een super leuk verhaal en wat ben ik trots op mijn zussie! :) bikkel, kanjer, ik heb aan iedereen trots verteld over jouw tocht ... Ook moet ik veel aan je denken nu expeditie poolcirkel begonnen is ;). Weliswaar totaal anders en in Noorwegen maar ook bikkelen en veel wit!
Ik ben blij dat je het zo super hebt en dat het niet is tegengevallen door jouw hoge verwachtingen en ik wil oooooooook :) .
Geniet ervan en kan niet wachten tot je een dikke knuffel te geven...
Een hele dikke kus van jouw zus ! love ya!
-
05 April 2014 - 21:36
Machteld:
Waauw Katja,
Ik ben best wel een beetje jaloers hoor!
Super stoer van jou!
Groetjes,
Machteld
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
